βραστο το δυναμωτικο

καθε που η θερμοκρασια πεφτει κατω απο τους 18 βρισκουμε αφορμη για καμια σουπα επιτελους.

ο σολωμος των χριστουγεννων

οταν το κρεας αποκλειεται, το ψαρι φοραει τα καλα του.

το λιοψωμο

οταν ψηνεται σωστα, σε κανει γερο και εργατικο, για να μπορεις να ανταπεξελθεις στα νταβατζιλικια του κρατους. Αν το παραψησεις, μπορεις να το πεταξεις στο κεφαλι τους να τους ανοιξει μια τρυπα ΝΑ μπας και καταλαβουν πως μας εχουν φαει τα καλυτερα χρονια της ζωης μας.

η πιτσα της χορτοφαγιας

εχει και αυτη η φαση τα τυχερα της

μακαρονια φουρνου

η (ή μηπως μια απο τις) σπεσιαλιτε του κυριου συγκατοικου

η μοσχαρισια και πρασινο ριζοτο

το ζωο τουτο το καταναλωσα στην υγεια του σεφ Gordon Ramsey.
O φιλος του με το ρυζι διπλα, ειναι μια υπερπαραγωγη του "τσομ"

το κεικ με την μπανανα

με την μπανανα εχω μια μυστηρια αλλεργια, μου φουσκωνει τα χειλη.
τουτο το κεικ ειναι λοιπον το σπιτικο μου κραγιον

η μαραθοπιτα με φυλλα πατζαριου.

ενα φαγητο στην λογικη "εχουμε την λιτοτητα"

παλια μου τεχνη κοσκινο

ισχυρο αφροδισιακο.
στο φουρνο σαν τους κολασμενους, οχι βραστα σαν τα αυγα του βασανιστηριου